Hoi allemaal,

Nogmaals allemaal bedankt voor de leuke lieve reacties! Ik lees ze nog regelmatig terug J

Ik dacht dat het wel weer eens tijd werd voor een update! Ik ben op 15 oktober aangekomen in Nieuw-Zeeland, gelukkig goed door de douane gekomen pfewww. Begrijp me niet verkeerd je schrikt je een hoedje hoe aardig en behulpzaam de mensen zijn! Maar met landbouwartikelen in je tas reizen is niet bepaald prettig…

De manager van de Camden Farm heeft me opgepikt van het airport, daarna hebben we de auto opgehaald bij de schoonmoeder van Carla welke ik tijdelijk mag lenen. Waarna we direct doorgereden zijn naar de Camden Farm. Eindelijk aangekomen mijn huisje verkend en mijn spullen uitgepakt. Ik woon met twee andere huisgenoten/werkgenoten samen, Maria (uit Argentinië) en Alex (uit Duitsland). Hele leuke huisgenoten en collega’s, daar mag ik zeker niet om klagen! Mijn andere werkcollega’s die in een ander huis leven bij het bedrijf zijn Willie (Kiwi) en Yurii (uit Oekraine). Dan heb je natuurlijk nog de manager die in een apart huis woont bij het bedrijf genaamd Glenn (Kiwi).

Vervolgens ben ik de volgende dag meteen begonnen met werken. Een normale dag ziet er ongeveer zo uit:

Iemand gaat om 4 uur ’s ochtends de first herd ophalen uit de wei naar de melkstal. Iemand anders start de melkstal op om 4.25 uur, zodat er om 4.30 uur de eerste melkklauwen aangesloten zijn. Om 5.15 start weer iemand anders die de second herd gaat ophalen uit de wei. Wanneer deze gemolken zijn zullen de koeien die in behandeling zijn met antibiotica worden opgehaald en gemolken. Tussentijds neemt ieder om de beurt 1 uur ontbijtpauze, zodat er altijd 2 personen in de melkstal overblijven. Na het melken uiteraard de melkstal schoonmaken en de wachtruimte. Daarna worden de kalveren gevoerd met de cowfeeder. Ook worden de weides klaargemaakt voor de koeien, zodat zij genoeg gras hebben. Eventueel worden er balen silage bijgevoerd. Verder worden de irrigatiesystemen verplaatst en worden andere werkzaamheden uitgevoerd. Om 12 uur heeft iedereen lunchpauze. Hier krijgen we 2 uur voor, zodat iemand om 13.45 uur de koeien gaat ophalen en er om 14.15 uur opnieuw gemolken kan worden. Dit doen we tot 18 uur en is onze werkdag afgelopen. Dit doe je dan 11 dagen achter elkaar en krijg je 3 dagen vrij.

Even wat facts: we melken hier ongeveer 750+ melkkoeien, per dag wordt er ± 16.000 liter melk geleverd, verder zijn er op het bedrijf 260+ kalveren aanwezig. Deze zullen over een paar weken ons gaan verlaten als ze 100kg wegen, want dan gaan ze naar een opfokbedrijf.

Aparte dagen die we afgelopen dagen hebben gehad waren onder andere DNA samples nemen bij de kalveren en een field research over grasland vernieuwing. Overal allemaal zeer interessant.

Even terug naar de basic en hoe ik het ervaar, ik heb het idee dat ik al snel mezelf kon inpassen in het werk en daardoor meteen mee draaide met het team. Helaas had dit wel enige gevolgen… in plaats 100 koeien melken ging ik over naar 750 koeien, mijn lichaam kon dit niet bijbenen waardoor ik tendinitis heb. Ik zit nu vanaf donderdag thuis om mijn armen rust te geven en het gaat al een stuk beter. Dit had ik niet aan zien komen en is vrij vervelend! Morgen heb ik nog een dag vrij gekregen en dinsdag ga ik dan opnieuw van start, nu hopelijk sterk genoeg om mee te draaien in het 11/3 systeem.

De mensen zijn hier in het buitengebied anders dan verwacht, ook minder sociaal, iedereen doet meer zijn eigen ding. Wat mij ook meteen opviel is dat iedere jongen die werkt op een boerderij single is. Tjah ook niet gek als je 11 dagen achter elkaar draait en dan ’s avonds niet ook nog naar de stad gaat rijden (50 min enkel) om vervolgens de volgende dag om 4 uur ’s ochtends weer in de melkput te moeten staan. Sociaal valt het me hier heel erg tegen, gelukkig hebben we iedere vrijdag een uitje met alle werknemers/gevers van de Camden Group, van alle verschillende bedrijven komt iedereen bij elkaar op een potje touch te spelen (afgeleid spel van Rugby). We spelen dan tegen andere communities. Waarna iedereen de kantine in duikt om een pilske te vatten J .

Ik ben hier nu 12 dagen en het voelt alsof ik hier al veel langer ben, ik heb zo ook mijn down momenten vooral als ik al mn family, friends mn liefste knollie mis. Vooral het sociale leven, het weer valt tot nu toe ook een beetje tegen heel veel wind, zo hard dat je bijna weg waait. Het is hard werken en toch anders dan ik had verwacht. Maar gelukkig zijn er koeien om me heen, want net zoals vanmiddag voel ik me een beetje down.. wat ga ik doen, ik pak mijn camera en ik ga foto’s maken want dat vind ik leuk om te doen. Waarvan… koeien uiteraard!! En als ik dan zo tussen die beesten door de wei loop dan krijg ik weer een smile op mn face en straal ik weer happiness uit! Sommige mensen begrijpen het niet en zien het niet maar koeien zijn echt machtig mooie beesten. Hun curiosity overwint zoveel vaker dan hun angst. En nu ik aan het typen ben kijken de koeien me buiten aan van: ‘en wat ben jij aan het doen achter je scherm’. Ook gewoon geweldig dat ze om mijn huis heen lopen.

Tjah of ik dit mijn hele leven ga doen weet ik niet, ik ben hier sowieso nog een tijdje op het bedrijf. Maar het is weer een mooie ervaring erbij en ik ben hier pas, dus ik ben benieuwd wat het me verder nog gaat brengen. Ik hou jullie op de hoogte

Op mijn vrije dagen trek ik er op uit, afgelopen dagen heb ik Christchurch en Arthur’s Pass nog eens bezocht en een ding is zeker, het is hier en het blijft hier godsgruwelijk mooi!!! NZ is echt een prachtig land. Ik zeg: de wind mag gaan liggen de temperatuur mag omhoog, mijn armen moeten weer de oude worden en we kunnen weer aan de gang J

Ik spreek jullie later!

Cheers

Ps sorry voor de typfouten, ik ga te bed, dus geen tijd om nogmaals de tekst over te lezen :P